Naturalny, obiegowy egzemplarz talara Zygmunta III Wazy.
Odmiana z herbem Półkozic Podskarbiego Wielkiego Koronnego Hermolausa Ligęzy sprawującego swój urząd do 1632 roku.
Wariant z PRVS MA w legendzie awersu i SVE w legendzie rewersu, z małymi krzyżykami na początku i końcu legendy awersu oraz dużym krzyżem na końcu legendy rewersu.
Patyna, nalot. Monety talarowe Zygmunta stanowią wspaniały materiał do badań nad skrótami łacińskich tytulatur w epigrafice numizmatycznej okresu nowożytnego z uwagi na zamieszczenie pełnej tytulatury królewskiej.
Awers: w otoku perełkowym półpostać królewska w koronie czterokabłąkowej, z fleuronami w kształcie krzyżyków, o 5 klejnotach w kształcie krzyżyków w otwartej obręczy, z 10 klejnotami na kabłąkach, o siateczkowanym czepcu, zwieńczonej jabłkiem królewskim; w kryzie rurkowatej i zbroi, z szarfą, zbroja o 7 krzyżykach w skrzydełku, z dwoma rzędami kulek i rzędem krzyżyków w naramienniku, z Orderem Złotego Runa zawieszonym na łańcuchu o 3 krzesiwach; trzymająca jabłko królewskie z dwoma pasami klejnotów w kształcie krzyżyków w układzie 4 x 3 i miecz; w prawo; w zewnętrznym otoku legenda przedzielona herbem Półkozic w prostej tarczy herbowej:
+SIGIS(mundus)•III•D(ei):G(ratia)•REX•POLO(niae)-M(agnus)•D(ux):LIT(huanie)•RVS(siae)•PRV(ssiae)•MA(soviae)+;
Rewers: w otoku perełkowym ukoronowana, koroną czterokabłąkową, o 5 fleuronach w kształcie krzyżyków, pomiędzy którymi są dodatkowe klejnoty w kształcie krzyżyków, z 9 klejnotami w kształcie krzyżyków w otwartej obręczy; dziewięciopolowa tarcza herbowa z herbami Korony, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Szwecji, Folkungów oraz herbem Snop dynastii Wazów, z labrami po bokach, otoczona łańcuchem złożonym z 11 krzesiw, z Orderem Złotego Runa; między tarczą a łańcuchem inicjały I-I Jakuba Jakobsona oraz data 16-28; w otoku zewnętrznym legenda przedzielona Orderem:
SAM(ogitiae)•LIV(oniaeque)•NEC•NO:SVE(corum)-GOT(horum).VA(n)D(alorum):Q(ue)•H(ae)R(ed)I(tarius)•REX+;
