Bardzo atrakcyjny egzemplarz z mocnym obustronnym blaskiem.
Nienaganny relief, nieliczne mikroskaleczenia w tle, lekkie skaleczenie rantu, przyjemny w odbiorze wizualnym.
Najrzadszy wariant ze znakiem mennicy położonym w pośredniej odległości od stopy.
Egzemplarz zdecydowanie ponadprzeciętny.
Jedna z najciekawszych typologicznie i historycznie monet II RP, która z uwagi na szybką dewaluację pieniądza została wycofana z obiegu już w 1934 roku.
Awers: orzeł państwowy wzoru z 1927 roku, niżej napis 5 ZŁOTYCH 5 i rok.
Rewers: postać Nike w prawo, nad nią napis RZECZPOSPOLITA POLSKA, pod fałdą tuniki herb Kościesza - znak Mennicy Państwowej w Warszawie, na pod boginią inicjały projektanta - E.W. (Edward Wittyg).
Obrzeże: napis SALUS-REIPUBLICAE-SUPREMA-LEX ułożony w kierunku awersu;
Moneta bita w srebrze .750 o średnicy 33 i wadze przepisowej 18 g;
Nominał wprowadzony reformą z 11 stycznia 1924 roku niewprowadzony do obiegu aż do 1928. Zgodnie z ustawą z 20 stycznia 1924 roku monetami srebrnymi można było spłacać zobowiązania do kwoty maksymalnie 100 złotych. Rewers według projektu znanego rzeźbiarza Edwarda Wittyga autora m.in. pomnika Lotnika w Warszawie. Moneta obiegała do 1934 roku, kiedy została wycofana na mocy rozporządzenia Prezydenta RP.
