Odznaka z pierwszej serii nadań o ekstremalnie niskim numerze 7.
Odznaka była nadawana żołnierzom, którzy przesłużyli w pułku: w czasie działań na froncie przez sześć miesięcy, a w batalionie zapasowym przez okres dwóch lat. W czasie pokoju oficerom i podoficerom zawodowym po dwóch latach służby w pułku, a szeregowym i podoficerom niezawodowym po odbyciu obowiązkowej służby czynnej. Nadawał ją dowódca pułku na wniosek dowódcy kompanii, zatwierdzony przez dowódcę batalionu i zastępcę dowódcy pułku.
Patyna, nalot.
Opis odznaki: na wieńcu laurowym krzyż, na którego ramionach napis 12 LISTOP./GRODZIEŃSKI/1918 R./P. STRZ.; centralnie nakładka w kształcie ukoronowanego herbu Rzeczypospolitej Obojga Narodów z centralnie umieszczoną emaliowaną na biało tarczą z czerwonym krzyżem.
Nakrętka sygnowana: J.MICHROWSKI/GRAWER/WARSZAWA/NOWY ŚWIAT 15;
Stan zachowania przedmiotu zbliżony do idealnego.
Srebro niecechowane(?), złocenie, emalia, wymiary 26,5 x 42 mm.
