Moneta o bardzo dobrze zachowanych detalach.
Mimo drobnych skaz egzemplarz o zdecydowanie ponadprzeciętnej prezencji, godny polecenia.
Monety talarowe Zygmunta stanowią wspaniały materiał do badań nad skrótami łacińskich tytulatur w epigrafice numizmatycznej okresu nowożytnego z uwagi na zamieszczenie pełnej tytulatury królewskiej.
Awers: w otoku perełkowym półpostać królewska w koronie czterokabłąkowej, z fleuronami liliowatymi, o 9 klejnotach w otwartej obręczy, zwieńczonej jabłkiem królewskim; w kryzie rurkowatej i zbroi, z szarfą; zbroja o 3 krzyżykach w skrzydełku, z naramiennikiem płytowym, z Orderem Złotego Runa zawieszonym na łańcuchu o 5 widocznych krzesiwach; trzymająca jabłko królewskie z dwoma pasami klejnotów i miecz; w prawo; w zewnętrznym otoku legenda:
•SIGIS(mundus):III:D(ei):G(ratia):REX•POLO(niae):M(agnus):D(ux):LIT(huanie):RVSS(iae):PRVS(siae):MA(soviae)•;
Rewers: w otoku perełkowym ukoronowana, koroną pięciokabłąkową, o 5 fleuronach ślimacznicowych, z licznymi klejnotami w otwartej obręczy; dziewięciopolowa tarcza herbowa z herbami Korony, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Szwecji, Folkungów oraz herbem Snop dynastii Wazów, z labrami po bokach, otoczona łańcuchem złożonym z 16 krzesiw, z Orderem Złotego Runa; między tarczą a łańcuchem data 16-27; na tarczy herb Półkozic, w otoku zewnętrznym legenda przedzielona Orderem:
•SAM(ogitiae):LIV(oniaeque):NEC:NO(n):SVE(corum)-GOT(horum):VA(n)D(alorum):Q(ue) H(ae)R(ed)I(tarius):REX•;
