Prawdopodobnie najstarsza moneta Zakonu Krzyżackiego, datowana na lata 1236-48. Witold Garbaczewski tak opisuje ten typ monety: "Symbolika tej kompozycji jest jasna - rycerze z krzyżem na płaszczach niosą sztandar chrześcijaństwa na pogańskie ziemie Prusów".
Odmiana z 2 kulami po lewej stronie proporca, krzyż prosty w środku z zakończeniami w kształcie kul. Odmiana nieodnotowana przez B. Paszkiewicza, znana na rynku z tego egzemplarza pochodzącego 67 aukcji WCN.
Ładny egzemplarz, stara patyna.
Awers: ramię z proporcem, 2 kule po lewej, krzyż prosty w środku
Srebro, średnica 20 mm, waga 0,24 g.
