Krzyż Kawalerski orderu świętego Ludwika. Pochodzący z XVIII wieku wraz z dokumentem nadania z własnoręcznym podpisem, króla Francji Ludwika XIV i Wielką Pieczęcią Królestwa Francji. Data nadania: 1709
Dołączone zaświadczenie dla Kawalera Du Roux, brygadzisty straży królewskiej, order otrzymał za dowodzenie nad strażą królewską (kompanią królewską) w Noailles wystawiony przez księcia Adama Maurycego, trzeciego księcia de Noailles.
Pochodzący z XVIII wieku (bardzo rzadki model), uszkodzenie krzyża widoczne na zdjęciu, ubytki emalii.
Dużej rzadkości walor, sporadycznie notowany na rynku, w tym wypadku powiązany z konkretnym kawalerem orderu.
Stan zachowania krzyża słaby, dokumenty w stanie dobrym.
Złoto, emalia, wymiary 3,5 x 4 cm, waga 11,2g.
------------------------------
Order św. Ludwika, ustanowiony przez Ludwika XIV na cześć przodka, Ludwika Świętego, był pierwszym nowoczesnym odznaczeniem w historii Europy: nie nawiązywał w statutach do dawnych tradycji zakonów rycerskich, a kawalerowie jego nie musieli należeć do szlachty, król zaś nie mógł go nadawać bez zgody kapituły, do której należeli delfin Francji, marszałkowie i admirałowie.Poprzednikami orderu św. Ludwika były założony przez Henryka III w 1589 Zakon Chrześcijańskiego Miłosierdzia, którego zadaniem była opieka nad inwalidami wojennymi i który krótko istniał, oraz utworzona przez Ludwika XIII w 1633 fundacja Komandorii św. Ludwika. Komandoria miała te same zadania co Order Miłosierdzia i mieściła się już wówczas w rozbudowanym w latach 1670-1674 kompleksie Inwalidów (Les Invalides) w Paryżu, który po ustanowieniu Orderu św. Ludwika stał się jego główną siedzibą. W czasie długiego panowania Ludwika XIV mianowano 2 000 kawalerów różnych klas. Pierwszych nadań król dokonał 8 maja 1693. Order otrzymali wówczas: syn królewski, Wielki Delfin, brat króla Filip i jego syn, książę Chartres, późniejszy regent Filip Orleański, królewski kuzyn ks. Burbon-Conti i marszałek de Bellefonds.
